Mniszek lekarski to nic innego jak chwast rosnący przy drogach, na łąkach i w ogrodach. Jest on jedną z najpopularniejszych roślin występujących w naszym środowisku, a jednocześnie najcenniejszą pod względem właściwości prozdrowotnych. Czym się wyróżnia mniszek? Jakiem ma działanie?

Surowcem zielarskim mniszka są kwiaty, liście oraz korzenie. Różnią się one nieco właściwościami. Dziś skupimy się na właściwościach korzeni. Czas ich zbioru to późna jesień, ponieważ wtedy kumulują w sobie najwięcej substancji jako zapasy na zimę. 

Korzenie mniszka zawierają taraksacynę, triterpeny, sterole, sole mineralne (w dużej ilości potas), inulinę, fenolokwasy. Mniszek jest także źródłem kwasów tłuszczowych, choliny (ważnej dla wątroby) oraz witamin z grupy B i C, D, K. 

WŁAŚCIWOŚCI MNISZKA LEKARSKIEGO

Korzeń mniszka wykazuje przede wszystkim działanie żółciopędne, żółciotwórcze i moczopędne, chociaż zdecydowanie lepszym środkiem moczopędnym są kwiaty mniszka niż korzenie. 

Roślina ta pobudza wydzielanie soku żołądkowego i trzustkowego, dzięki czemu usprawnia procesy trawienia. Stymuluje wydzielanie żółci przez wątrobę oraz wydalanie jej przez woreczek żółciowy, dlatego też wykorzystywana jest w leczeniu zaburzeń apetytu i trawienia oraz chorób wątroby. Uniemożliwia odkładanie się złogów i kamieni żółciowych oraz powstawanie zastojów żółci, dzięki czemu skutecznie zapobiega rozwojowi kamicy woreczka żółciowego. Chroni także wątrobę przed uszkodzeniem, marskością i stłuszczeniem. 

Mniszek lekarski działa również rozkurczowo na mięśnie gładkie i reguluje wypróżnienia. Dodatkowo inulina, cukry złożone i składniki gorzkie w korzeniu stymulują rozmnażanie dobrych bakterii jelitowych, co wpływa korzystnie na równowagę flory jelitowej. 

Badania potwierdzają, iż korzeń mniszka obniża poziom cukru we krwi u osób z cukrzycą typu II. Działa przeciwmiażdżycowo. Chroni także trzustkę przed ostrym stanem zapalnym oraz działa przeciwzapalnie na układ nerwowy.

Dzięki dużej zawartości polifenoli mniszek jest silnym przeciwutleniaczem. 

Roślina ta zalecana jest także w leczeniu chorób skórnych, szczególnie egzemy. 

Korzeń mniszka polecany był kiedyś przede wszystkim w leczeniu niedokrwistości, białaczki i chorób nowotworowych, a także w ogólnym osłabieniu ustroju. Dziś te zalecenia nieco się zmieniły.

PRZECIWWSKAZANIA 

Wysoka zawartość potasu sprawia, że mniszek lekarski wchodzi w interakcję z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas, jak spironolakton i fenobarbital. Nie można go także stosować podczas przyjmowania cykolosporyny - leku immunosupresyjnego.

Według najnowszej wiedzy medycznej mniszka niestety nie można polecać przy infekcjach wirusowych (WZW, AIDS) oraz przy chorobach nowotworowych, ponieważ hamuje produkcję interleukiny-1 i wytwarzanie interferonu oraz obniża aktywność czynnika martwicy nowotworów TNF. 

ZASTOSOWANIE

Z korzenia mniszka lekarskiego można przygotować napar. Wystarczy 1-2 łyżeczki surowca zalać 150 ml wrzątku i parzyć pod przykryciem 5-15 minut. Dziennie można wypić 3 filiżanki. Wchodzi on także w skład wielu mieszanek ziołowych (np. herbatka z korzeniem mniszka) oraz występuje w formie suplementów diety (Dandelion root now foods). Nowością w naszym sklepie jest kawa z korzenia mniszka lekarskiego.