Najbardziej popularną odmianą fasoli jest "Jaś". W szczególności przygotowywana z niego fasolka po bretońsku. Jednak w obecnych czasach, kiedy mamy szeroki dostęp do różnego rodzaju produktów również i w fasoli możemy przebierać. A jej rodzajów jest dość sporo. Warto im się bliżej przyjrzeć, ponieważ są zdrowszym zamiennikiem mięsa i źródłem roślinnego białka, a także bogactwem wielu składników wpływających korzystnie na zdrowie. Badania bardzo  często wykazują, że częste spożywanie nasion roślin strączkowych może skutecznie zapobiegać chorobom układu sercowo-naczyniowego.

FASOLA BIAŁA

Do tej grupy należy popularny Jaś, czyli nasza rodzima odmiana fasoli. Jest największa spośród wszystkich gatunków fasoli wielokwiatowej, stanowi bogate źródło magnezu. Jej słodkawy smak zapewne wszyscy znamy. Inne odmiany białej fasoli to drobniejsza wersja Jasia zwana perłową, która często znajduję się w zupach lub sałatkach. Natomiast poza granicami naszego kraju występuje włoska fasola canneloni - znana z zupy minestrone oraz brytyjskie odmiany - haricot bean oraz navy bean, które są nieodłącznym elementem śniadania Brytyjczyków. Biała fasola oprócz ważnego białka, zawiera także węglowodany i ogrom witamin (z grupy B, A, C, D, E, K) i składników mineralnych (cynk, magnez, fosfor, mangan, miedź, potas, selen, żelazo i wapń). 

FASOLA CZERWONA

W supermarketach najczęściej spotykana w puszkach, rzadziej jako suszone ziarna. Znana jest na całym świecie, natomiast pochodzi z Peru. Można dodawać ją do sałatek, gulaszu, zup lub zrobić z niej pastę do kanapek. Ma podobne właściwości jak fasola biała. Dodatkowo dostarcza do organizmu żelazo, mangan, molibden, witaminę B1, która odpowiada za zdolność logicznego myślenia i zapobiega depresji. 

FASOLA CZARNA

Niezwykle popularna w krajach Ameryki Łacińskiej i Południowej, stanowi tam podstawę diety. W Europie raczej rzadko spotykana. Swój czarny kolor zawiera antocyjanom, czyli składnikom przeciwutleniającym, które chronią przed szkodliwym działaniem wolnych rodników, zapobiegają chorobom układu krążenia oraz nowotworom. Wspierają również wzrok. Szacuje się, że jest ich 40 razy więcej niż w fasoli białej. Ponadto polecana jest kobietom w ciąży ze względu na dużą zawartość kwasu foliowego, niezbędnego do prawidłowego rozwoju układu nerwowego i mózgu dziecka. Czarną fasolę można stosować jako dodatek do zup, sałatek, jako podstawa past kanapkowych. Ma nieco ostrzejszy smak niż inne odmiany. Jej zaletą jest to, że po ugotowaniu nie rozpada się. 

FASOLA MUNG

Ma postać zielonych, drobnych ziaren. Jest jednym z elementów kuchni azjatyckiej. Zawiera białko roślinne, błonnik pokarmowy, żelazo, witaminę B9, mangan, magnez i kwas foliowy. W medycynie chińskiej, dzięki zawartości vitexinu i izovitexinu, stosowana jako środek przeciwzapalny, przeciwbólowy, przeciwutleniający i neuroprotekcyjny. Wpływa korzystnie na układ nerwowy, wątrobę, a dzięki fitoestrogenom opóźnia procesy starzenia się skóry. Można ją wykorzystać do przygotowania zup, potrawek, gulaszu, gęstych sosów czy dań typu curry. Kiełki z fasoli mung również zawierają wiele cennych składników, m.in. są źródłem witaminy K. 

FASOLA ADZUKI (AZUKI)

Nazywana inaczej czerwoną soją, stosowana najczęściej w Azji. Co ciekawe używana jest nie tylko w kuchni, ale również w kosmetyce - do przygotowywania, chociażby peelingu pomocnego w walce z trądzikiem. Fasola adzuki to bogactwo witamin z grupy B, kwasu foliowego, miedzi, fosforu, magnezu, manganu, selenu i cynku. Przypisuje się jej działanie detoksykacyjne, przeciwmiażdżycowe, przeciwnowotworowe, zapobiegawcze w przypadku osteoporozy, chorób układu moczowego, biegunkach. Nadaje się do robienia kotlecików, past, pasztetów, a także jako dodatek do sosów, czy curry. Ze względu na jej orzechowy lekko słodki smak stosowana jest także w daniach na słodko. 

FASOLA PINTO

Ma charakterystyczny wygląd - beżowe ziarenka w bordowe plamki. Pochodzi z Peru i bardzo często spożywana jest w Ameryce. Jak pozostałe odmiany jest bogatym źródłem prozdrowotnych składników jak: witaminy z grupy B (m.in. witamina B6), witamina C, magnez, potas, sód, wapń i żelazo. Zawiera również dużą ilość białka. Fasolka pinto najczęściej podawana jest z ryżem, kukurydzą oraz jako dodatek do wieprzowiny czy wołowiny. Można robić z niej kotleciki, pasty, pasztety, gulasze oraz zupy. Ma lekko słodkawy smak, a po ugotowaniu uzyskuje rozdrobnioną konsystencję. 

FASOLA EDAMAME

Czyli fasola zielona lub fasola sojowa. Wyglądem przypomina bób. Popularna w Azji i na Hawajach, w Polsce rzadko spotykana. Poza białkiem i błonnikiem jest źródłem witamin B1, B2 i K, manganu i folianów. Zawiera również fitoestrogeny, dlatego też będzie świetna dla kobiet po menopauzie, jako środek łagodzący zespół napięcia przedmiesiączkowego. Niestety spożywana w nadmiarze może zaburzać gospodarkę hormonalną. Można ją przyrządzać w strąkach podobnie jak fasolkę szparagową lub po wyłuskaniu. 

FASOLKA SZPARAGOWA

W Polsce występują dwie odmiany fasolki szparagowej: żółta o kremowym, delikatnym smaku oraz zielona - bardziej wyrazista. Zielona jest bogactwem witaminy A i kwasu foliowego, dlatego jest zalecana kobietom w ciąży, cukrzykom, a także osobom z niedoborem żelaza. Natomiast żółta zawiera więcej potasu i fosforu. Obie odmiany są bogate w antyoksydanty, dzięki czemu skutecznie wspierają układ odpornościowy i chronią przed chorobami. Fasolkę szparagową można dostać w każdym sklepie - świeżą w sezonie oraz mrożoną przez cały rok. A przepisów z jej użyciem jest mnóstwo - sprawdzi się jako dodatek do zup, potraw jednogarnkowych, zapiekanek, sałatek itd. 

JAK PRZYGOTOWYWAĆ FASOLĘ?

Przed ugotowaniem fasoli dobrze jest ją moczyć przez 8-16 godzin w temperaturze pokojowej. Do moczenia najlepiej użyć 5 do 10 razy więcej wody niż  suchych nasion. Aby uniknąć pękania nasion, do moczenia można dodać odrobinę soli. Natomiast w celu zapobiegania wzdęciom po spożyciu strączków powinno się wylać wodę po moczeniu i do gotowania nalać świeżej. Wodę po ugotowaniu strączków można wykorzystać do przyrządzenia zup lub sosów.

Wszystkie rodzaje fasoli będą miały prozdrowotny wpływ na nasz organizm ze względu na obecność wielu cennych witamin, minerałów i innych składników. Będą wspierały układ pokarmowy i pracę jelit, a ze względu na duże ilości błonnika powinny być spożywane przez osoby odchudzające się. Są też idealnym elementem diety w prewencji chorób cywilizacyjnych. Warto włączać do swojej diety produkty roślinne, a szczególnie nasion roślin strączkowych.